ارزیابی مقاومت به خوردگی
سیم مولیبدن با خلوص بالا برای اطمینان از قابلیت اطمینان و عملکرد آن در کاربردهای مختلف بسیار مهم است.
روشها و استانداردهای تست رایج:
1. تست اسپری نمک:
یک روش پرکاربرد برای ارزیابی مقاومت به خوردگی مواد فلزی.
نمونه ها را در معرض محیط مه نمک قرار می دهد و برای ارزیابی مقاومت مواد، خوردگی سطح را مشاهده می کند.
استاندارد مربوطه: ASTM B117.
2. تست خوردگی الکتروشیمیایی:
رفتار خوردگی مواد را در یک محیط الکتروشیمیایی ارزیابی می کند.
روشهای آزمایش رایج شامل آزمایش منحنی پلاریزاسیون و آنالیز طیفسنجی امپدانس الکتروشیمیایی است.
استانداردهای مربوطه: ASTM G5 و ASTM G61.
3. تست خوردگی تسریع شده:
شبیه سازی فرآیندهای خوردگی محیطی واقعی برای تسریع تست مقاومت در برابر خوردگی مواد.
تست های خوردگی تسریع شده معمول شامل تست خوردگی مرطوب و تست دوش خوردگی می باشد.
استاندارد مربوطه: ASTM G85.
4. آزمایش مواجهه با محیط:
نمونه ها را در معرض شرایط محیطی شبیه سازی شده در دنیای واقعی (رطوبت، دما، غلظت مواد شیمیایی و غیره) قرار می دهد.
مقاومت به خوردگی مواد را در محیط های استفاده واقعی ارزیابی می کند.
استانداردهای مربوطه بر اساس شرایط آزمون خاص متفاوت است.
5. تجزیه و تحلیل ریزساختار:
مقاومت در برابر خوردگی مواد را به طور غیر مستقیم با مشاهده تغییرات در ریزساختار آن (اندازه دانه، مرز دانه ها، توزیع فاز و غیره) ارزیابی می کند.
نتیجه:
روش های فوق یک رویکرد جامع برای ارزیابی و آزمایش مقاومت به خوردگی سیم مولیبدن با خلوص بالا ارائه می دهد. با انتخاب روشها و استانداردهای آزمون مناسب بر اساس الزامات کاربردی خاص، تولیدکنندگان و محققان میتوانند از قابلیت اطمینان و عملکرد سیم مولیبدن در محیطهای خورنده مختلف اطمینان حاصل کنند.
ملاحظات اضافی:
نتایج آزمون باید با احتیاط تفسیر شوند زیرا ممکن است همیشه عملکرد واقعی را به درستی منعکس نکنند.
محیط های خورنده می توانند به طور قابل توجهی متفاوت باشند که انتخاب روش ها و استانداردهای مناسب آزمون را ضروری می کند.
تست قرار گرفتن در معرض طولانی مدت برای ارزیابی دقیق مقاومت خوردگی طولانی مدت مواد بسیار مهم است.